صفحه شخصی سروش احمدی   
 
نام و نام خانوادگی: سروش احمدی
استان: خوزستان
رشته: کارشناسی ارشد عمران - پایه نظام مهندسی: دو
شغل:  مهندس ناظر سد و نیروگاه
شماره نظام مهندسی:  16-300-01998
تاریخ عضویت:  1388/12/19
 روزنوشت ها    
 

 ساده که می شوی همه چیز خوب می شود بخش عمومی

9

ساده که می شوی
همه چیز خوب میشود
خودت
غمت
مشکلت
غصه ات
هوای شهرت
آدمهای اطرافت
حتی دشمنت
یک آدم ساده که باشی
برایت فرقی نمیکند که تجمل چیست
که قیمت تویوتا لندکروز چند است
فلان بنز آخرین مدل ، چند ایربگ دارد
مهم نیست
نیاوران کجاست
شریعتی و پاسداران و فرشته و الهیه
کدام حوالی اند
رستوران چینی ها
گرانترین غذایش چیست
ساده که باشی
همیشه در جیبت شکلات پیدا میشود
همیشه لبخند بر لب داری
بر روی جدولهای کنار خیابان راه میروی
زیر باران ، دهانت را باز میکنی و قطره قطره مینوشی
آدم برفی که درست میکنی
شال گردنت را به او میبخشی
ساده که باشی
همین که بدانی بربری و لواش چند است
کفایت میکند
نیازی به غذای چینی نیست
آبگوشت هم خوب است
ساده که باشی
آدمهای ساده را دوست داری
بوی ناب آدم میدهند

یکشنبه 19 خرداد 1392 ساعت 09:25  
 نظرات    
 
مائده علیشاهی 11:54 دوشنبه 20 خرداد 1392
3
 مائده علیشاهی
اما جناب احمدی این روزها آبگوشت هم جزء گرون ترین غذاها محسوب میشه!!!!!!!!!
خیلی قشنگ بود....اما کاش میشد همه چیز رو آسون گرفت..
سپاس از جنابعالی
م افتخاری 15:53 دوشنبه 20 خرداد 1392
1
 م افتخاری
البته شاید نیاز به زحمت نباشد برای ساده شدن
چون ساده خواهیم شد
فقط بهتر است وجه مثبت قضیه را بنگریم
...
سروش احمدی 00:20 پنجشنبه 23 خرداد 1392
1
 سروش احمدی
دوستان عزیزم خانم علیشاهی و مهندس افتخاری، سلام و سپاس از توجهتون
راستش فکر کنم نباید زیاد به عبارتهای بکار رفته اهمیت داد.
پیام مطلب، سخت نگرفتن مسائل و مراحل زندگی هست که اگر نگرش فرد اینطور باشه، طبعاً زندگی هم روی سهل تری را نشون میده.
حق با شماست مهندس افتخاری!
در مصرعی از این غزل زیبای حضرت حافظ هم به این نکته اشاره ای شده است:

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
و از شما پنهان نشاید کرد سر می فروش

گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمان سختکوش

وان گهم درداد جامی کز فروغش بر فلک
زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش

با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام
نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش

گوش کن پند ای پسر و از بهر دنیا غم مخور
گفتمت چون در حدیثی گر توانی داشت هوش

در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید
زان که آن جا جمله اعضا چشم باید بود و گوش

بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش

ساقیا می ده که رندی‌های حافظ فهم کرد
آصف صاحب قران جرم بخش عیب پوش
م افتخاری 12:35 شنبه 25 خرداد 1392
1
 م افتخاری
سپاس آقای مهندس احمدی گرامی
پریسا سلیمانپور 23:51 سه شنبه 28 خرداد 1392
1
 پریسا سلیمانپور
تشکر
شکوه هوشمند 16:55 چهارشنبه 29 خرداد 1392
1
 شکوه هوشمند
اگه هیچ کدوم اینها و امثالش برای آدم مهم نباشه ولی بازم زندگی سخت باشه چی؟

بسی پیغامها سوگندها دادم
خدا را با شکسته تر دل و با خسته تر خاطر
نهادم دستهای خویش چون زنهاریان بر سر
که زنهار ای خدا ای داور ای دادار
تو را هم با تو سوگند آی
مکن مپسند این مگذار
مبادا راست باشد این خبر زنهار
تو آخر وحشت و اندوه را نشناختی هرگز
و نفشردست هرگز پنجه بغضی گلویت را
نمی دانی چه چنگی در جگر می افکند این درد
...
پیمان شبستانی 02:09 سه شنبه 4 تیر 1392
1
 پیمان شبستانی
من سعی میکنم اما نمیشه
شما بگو چجوری میشه ساده فکر کرد وقتی قیمت لایکای 7 تومنی پارسال شده 22 تومن ناقابل
اصلا همون فکر نکنیم بهتره سادش پیشکش!
سروش احمدی 08:25 آدینه 28 تیر 1392
1
 سروش احمدی
ضمن پوزش از تأخیر در پاسخ،

خانم سلیمانپور ممنون از توجهتون.

خانم هوشمند بعد از تشکر، شعر بسیار زیبای اخوان را که گذاشتین، جداً تأثیرگذار هست. حتماً میدونین که این شعر را مهدی اخوان در سوگ کدام شاعر گفتن.

آقای مهندس شبستانی، ضمن قدردانی از توجهت، نظر خاصی در مورد فرمایش شما ندارم، هر کس از دریجه نگاه خود به زندگی نگاه میکند. (رئال یا ایده آل یا متریال). موفق باشید.
دانش طهماسبی 01:01 شنبه 12 مرداد 1392
1
 دانش طهماسبی
سروش جان بسیار از مطلب و کامنتات لذت بردم!
حسین پناهی:

من زندگی را دوست دارم ولی از زندگانی دوباره می ترسم، دین را دوست دارم ولی از کشیش ها می ترسم، قانون را دوست دارم ولی از پاسبان ها می ترسم، عشق را دوست دارم ولی از زن ها می ترسم، کودکان را دوست دارم ولی از آیینه می ترسم، سلام را دوست دارم ولی از زبانم می ترسم، من می ترسم پس هستم، این چنین میگذرد روزگار و روزگار بر من و من روز را دوست دارم ولی از روزگار می ترسم!